Bijna jankmomentjes
Door: mirjam en chiel
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
19 Juni 2011 | Marokko, Rabat
Ja,die heb je ook op zulke reizen..de bijna jankmomentjes! De kameel met zijn verwondingen, de ezeltjes die ook al zijn ze er voor geschapen naar mijn idee te zware vracht tillen, de vele verwaarloosde en gewonde katten, de uitgemergelde vrouwtjes op straat bedelend met hun kind,de leerlooiers die tot hun middel in de ammoniak staan, het pasgeboren poesje die ik opgetild en 2 straten verderop weer heb neergezet omdat de kinderen van het dorp ermee aan het gooien waren. Heb zelfs nog even gegoogled omdat de koetspaarden in Marrakech 's nachts ook nog voor de koets gebonden op het plein staan, maar paarden slapen staand..maar dan nog......Ik heb mezelf voorgenomen al die beesten niet meer diep in de ogen te kijken...het bange,de pijn druipt er van af! De trekking hebben we niet helemaal volbracht...we begonnen allemaal met vol goede moed en de eerste dag ging zoals we verwacht hadden... 4 uur opwaarts lopen met best nog wel redelijke paden en 2 keer een coca cola break. De bepakte ezels waren al vooruit gegaan en Chiel had een fantastische wandelstok voor me gemaakt van een dunne boom. Hij bleef snijden met zijn mes zodat we ons afvroegen of het nu een stok of een tandenstoker zou worden haha!Het kamp stond op een schitterende plek hoog in de bergen bij plantages.De tentjes moesten we zelf opzetten . De ondergrond lag vol stenen maar we zijn wel wat gewend dus na een heerlijke maaltijd van de kok die mee was, vroeg naar bed want er stond ons een zware dag te wachten. Nou , dat hebben we geweten....na een bjna slapeloze nacht gingen we er weer vol goede moed tegenaan maar wat een traject moesten we afleggen...werkelijk onbegaanbaar! Alleen maar over rollende keien omhoog en naar beneden. Prachtig uitzicht maar daar had je geen tijd voor want je moest continu op het pad blijven letten anders rolde je onderuit. De gids had zeker haast want het tempo lag erg hoog! Na 4 uur hadden we het allemaal helemaal gehad want in de beschrijving stond dat je door leuke dorpjes zou trekken etc....nou we hadden helemaal geen doel..alleen maar doorkachelen in die hitte! We werden er allemaal chagrijnig van! Hanane en haar man hadden al besloten na deze dag de taxi te nemen en terug te gaan naar Imlil want ze had vreselijke hoogtevrees en stond continu te tollen op haar benen en had 2 keer door die keien haar enkel verzwikt. Tijdens de lunch hebben we het maar op tafel gegooid en het vooruitzicht van nog 2 dagen die nog erger en zwaarder zouden worden stemden ons niet vrolijk dus besloten we na de komende nacht met zn allen terug te gaan naar ons vertrekpunt. We moesten toen nog 1 1/2 lopen langs ravijnen...ZOOO DIEP! En toen kwam het bijna jankmomentje weer ! 1 ezel van ons kwam terug met zijn baas want die kon niet meer langs een paadje omdat deze afgebroken en in het ravijn gestort was! De 2 andere ezels hadden het wel gehaald(echt onbegrijpelijk..zo smal als dat paadje was) en wij moesten dus ook over dat paadje! Je kon je beide voeten niet naast elkaar zetten.. zo smal.. en het liep nog schuin ook! Met behulp van de gids zijn we er gekomen maar dit was het moment waarop je denkt: THIS IS IT! TOT HIER EN NIET VERDER! DIT IS GEEN KICKEN MEER! Waar ben ik mee bezig....we hebben nog 2 lieve kindertjes thuis! Daarna met de hulp van 3 mannen nog een snelstromende rivier over waarbij het een wonder is dat alle camera's het overleefd hebben! Weer op een prachtige plek de nacht doorgebracht in de tenten en weer heerlijk gegeten maar voor ons geen trekking meer! Ik kan geen kei meer zien...poepen en plassen tussen de keien,slapen met je hoofd op een kei...je word er helemaal aggressief van...zelfs Rob de Nijs zingt nu op mijn ipod" ik gooi een kei door je raam vannacht", en Anita Meijer zingt '' kei tell me kei''. Keilie Minogue druk ik ook gelijk door! De volgende dag met 10 man in een gewone gezinsauto ( met 4 man voorin is hier heel gewoon) naar Imlil gebracht . Chiel heeft het gelopen in zn eentje en was 2 uur onderweg. Hij had zn rugtas bij ons in de auto gegooid waarin toiletpapier zat en ja hoor... uitgerekend toen moest hij poepen, dus noodgedwongen zijn billen met bladeren afgeveegd, handen wassen met een bloemetje waarvan we inmiddels weten dat ie lekker ruikt, en weer verder! De mensen hier doen tenslotte ook niet anders!De mannen plassen allemaal tegen een boom. Echt waar...ik heb nog nooit zoveel marokkaanse eikels gezien! ( ja , allemaal besneden hè?!)...achter elke boom komt er 1 tevoorschijn!...zelfs in de grote steden. Heel ongegeneerd ...de normaalste zaak van de wereld! Je ruikt ook continu urine op straat! Moeten wij doen in Nederland ....heb je 70 euro boete aan je broek hangen! Het heeft zo moeten zijn want om 3 uur is hier het noodweer losgebarsten...onweer en keiharde regen! Blij dat we de trekking niet doorgezet hebben want dan was het spekglad geweest en helemaal gevaarlijk! De eerste dag lekker geluierd en de was gedaan en de tweede dag hebben we de 3 ezels die nog steeds naast de deur stonden gepakt en de bergen weer ingegaan naar de watervallen. Nou, zo hadden we de trekking nu ook verwacht...even een leuk momentje tussendoor. Een best pittige wandeling van 4 uur en af en toe op de ezel,(ongelooflijk dat ze op zulke paden met die grote keien kunnen lopen) heerlijk even gerelaxed en toen weer terug! Echt leuk! De volgende dag kwam onze chauffeur ons weer halen en zijn we in 5 uur naar Taroudant gereden. De meest smalle bergpas van de Hoge Atlas. Robert en ik zaten aan de rechterkant van het busje en het zweet stond in onze handen..wat een afgronden en bijna nergens vangrails! Heel veel bochten en dan dook er ineens een tegenligger op in de bocht. Nog een hele oude moskee bezocht onderweg en langs de argan boomgaarden.De vruchten van deze bomen worden door de geiten gegeten en de pitten worden uit hun poep gehaald door de bevolking om er heerlijke cosmeticaprodukten van te maken! Lekker idee toch? We zitten nu in Taroudant..... Een leuk hotelletje met zwembad en we gaan zo even een hapje eten op het plein! xx
-
19 Juni 2011 - 18:54
Tinette:
Uhhh...voor welk cosmetica merk is dat Mir? -
19 Juni 2011 - 19:28
Hanneke:
vind je het nog steeds leuk ik was al gillend naar huis gegaan dit is toch geen uitrust vakantie meer we zijn net bij je pa heweest was weer erg gezelig maar het is hier al een paar dagen rot weer lijkt wel herfst nou mir kijk uit en kom heek weer terug gr van ons hier. -
19 Juni 2011 - 19:35
Losdos:
Jeminee, wat een toestand in Marokko. Jammer dat jullie de tocht niet hebben volbracht, dan hadden we waarschijnlijk nog vettere verhalen gehad, al hoewel, veel vetter dan dit kan het eigenlijk niet
Knuf, losdos -
19 Juni 2011 - 20:55
Anja:
Ja een beetje avontuurlijk is wel leuk,maar het moet niet gevaarlijk worden !die argan-olie is fantastisch en hier super duur,dus kopen !!
Het leven is oneerlijk,m'n kat is weer herstellende,na opname in een dieren medisch centrum à 1200 euro,daar hebben de mensen nog honger,en geen ziekenhuis in de buurt!Ook dat geeft mij een jankmomentje,maar Isabelle heeft het altijd over geluksmomentjes, en die moet je tellen! ;-) -
20 Juni 2011 - 03:51
Britt:
Sjesis Mir, moet eerlijk zeggen; het zou helemaal niks nada voor mij zijn..die ellende met die dieren en dan ook nog regelrecht die afgrond inkijken...brrrrrr.
Waar ik was in Turkije moesten we ook elke dag met een busje op een bergpad rijden zonder vangrails, deed het bijna elke keer echt in m'n broek!
Maar..petje af voor jullie hoor, jullie dóen het wel!!
Je bent een KEI!! :-)) -
20 Juni 2011 - 06:37
Joyce:
Wat een verhaal! Krijg het er zo al helemaal benauwd van! Wat zullen jullie blij zijn dat je nu in je hotelletje zit! Zielig hoor al die dieren..
Ik heb ook hoogtevrees en dan langs al die ravijnen zonder vangrails brrrrr..
Maar wel weer leuk geschreven. Ik zou er een boek van maken al die reisverhalen!
Geniet nog en vooral voorzichtig. Wil straks gewoon weer een broodje bij je kopen hoor!
Kus Joyce
-
20 Juni 2011 - 06:44
Irma:
Pffff,jullie liever dan ik hoor!Jammer dat ik je niet wat langer aan de telefoon had gisteren!Die Argan-olie is idd heel goed;als je nog ruimte in je koffer hebt.....KUS -
20 Juni 2011 - 08:39
De Buurtjes:
Gister met Pulga een rondje gelopen en ze (volgens mij is ze een zijtje) heeft lekker in het gras een plas gedaan keek me aan met die grote bruine ogen en kreeg lekker een koekje. Ja meid, vrouwtje en baasje maken andere dingen mee, zei ik.
Wat een verhalen, echt traanmomenten idd.
-
20 Juni 2011 - 12:51
Sylvia:
Wat een keigoed verhaal mir, hihi geniet maar ff lekker van jullie hotelletje en zwembad en doe voorzichtig.
dikke kus syl xx -
21 Juni 2011 - 01:20
Anja:
Hallo Mirjam en Chiel, hoewel ik niet veel reageer, probeer toch altijd jullie prachtige reisverslagen te lezen. Was even in NL, maar nu weer druk in MX. Geniet toch maar lekker van jullie vakantie, veel liefs en groetjes! -
21 Juni 2011 - 13:51
Olga En Joop:
hallo heerlijk stel,,wij hadden ook jank momentjes maar dan van het lachen wat een feest weer die verjaardag van ons we hebben jullie wel gemist hoor want we kregen het 2e vat niet leeg op maandagavond [kwam omdat chiel er niet was] ,met 8 man ook weer gezellig gezeten. we zijn wel weer blij dat jullie weer snel thuis komen.
tour de france gaat waarschijnlijk niet door, horen julle nog wel, blijft belachelijk , maar ja .nog veel plezier
xxxxxxx
-
22 Juni 2011 - 12:44
Ingrid Bruijn:
wat een verhaal nouja je kan niet zeggen dat je niks meegemaakt hebt hahhaha nog veel plezier gr ing -
23 Juni 2011 - 11:43
Petra En Rene:
Jeetje Miriam en Chiel...ik weet niet wat ik moet zeggen, ik ben twintig jaar terrug ook door Marokko getrokken maar dan luxe!!
Ik denk dat ik dit niet ga doen , wat jullie nu doen, ik sla effe over. Ik hoop dat jullie nog wat leuke dingen mee maken en Nanchy en ik vragen ons af of je een schoonmaakmarokkaantje mee kunt nemen ! Hoeven we zelf het huishouden niet meer te doen,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
