Een chaotische week
Door: Mirjam
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
28 Januari 2017 | Sri Lanka, Sri Lanka
Daar zijn we weer! Ons goed beseft dat het noorden echt nog op gang moet komen,en dat gewoon een groot deel van de bevolking een groot deel van hun leven in oorlog geleefd heeft! Dat merkten we ook ! Vaak harde ,verbitterde gezichten. Onze chauffeur op Delfteiland was ook een echte Tamiltijger....harde blik, scheuren als een gek, bijna een koe en een paar fietsers doodgereden, constant aggressief toeteren....ook als er geen ander verkeer aankwam. Een waarschuwing gekregen van de gids en wij stonden doodsangsten uit waar we weer de slappe lach van kregen. We merkten ook dat er nog steeds een spanning is tussen de Tamils en de Sri lankanen. Onze gids had een stevige woordenwisseling met de man van de ferry,want die wilde ons op een ouwe gammele houten boot weer naar de overkant varen. Eigen volk mocht op de ferry en wij moesten er maar aan geloven,en geloof me....daar hadden wij nooit ingestapt! Nog erger dan een vluchtelingenboot. We hebben een chaotische week achter de rug! In Trincomalee aangekomen met noodweer! We moesten schuilen in een tempel want er kwam een kleine orkaan over! Heeft ook wat! Als verzopen katten kwamen we aan in het hotel met gedoe vooraf want de weg was afgesloten . We werden per tuk tuk naar het hotel vervoerd en de koffers kwamen later. het hotel maakte een hoop goed want het was de mooiste hotelkamer ooit! Maar dat weer! Vreselijk! Slagregens die maar niet ophielden. De tourtjes gingen de volgende dag ook niet door. Erg jammer, wat hadden we graag willen snorkelen op het mooiste plekje van Sri Lanka, we zouden haaien en de mooiste vissoorten zien. Helaas ging de boottocht in de middag in de lagune ook niet door! We hebben met een groepje maar een strandwandeling van 2 uur gemaakt in het noodweer en een. dode zeeschildpad en wat dode aangespoelde vissen bewonderd! Iemand van de groep is ziek geworden...hij heeft wondroos opgelopen en dat is in combinatie met diabetes een ernstige situatie. De medicijnen en het infuus wat hij in het hotel nog gekregen heeft mochten niet baten. Hij wilde hier niet het ziekenhuis in dus zijn ze met de bus in 6 uur naar Colombo gereden en vandaar zouden ze naar Nederland gaan , maar hij mocht absoluut niet vliegen dus is nu opgenomen in het ziekenhuis van Colombo.Balen ...het gaat om 2 stellen die al 33 jaar samen reizen, dus samen uit samen thuis. Echte vrienden! ze volgen het verdere verloop van de reis nu via deze site. Albert, Jet .Sjaak en Wil, we hopen dat jullie snel naar Nederland kunnen! Sterkte! De volgende dag was een ander stel aan de beurt...een overlijdensgeval in de familie...die zijn nu ook onderweg naar Nederland! 6 personen minder in de groep...ik hoop dat het daarbij blijft! Nu dan de mooie dingen van deze reis.Van Trincomalee naar Sigiriya voor de beroemde Leeuwenrots.Nog steeds heel veel regen, we lopen de hele dag in onze regenponcho en dan zijn we nog kletsnat . We hebben eerst bij een familie in de jungle geluncht en daarbij moesten we met een bootje over. 2 kano's als drijvers met planken er tussen en ook dat ging mis. Een vrouw ( ook niet meer de jongste)wilde instappen, valt in slomotion achterover in het diepe water, maar blijft met haar voet in de kano hangen. Een hele ongemakkelijke situatie, want je moet lachen maar de paniek in haar gezicht zorgde er wel voor dat je het niet deed! Onze peddelaar sprong meteen in het water en aan de overkant hoorde we ineens een grote plons....een ouwe bejaarde Sri Lankaan sprong vanuit de jungle het water in en zwom sneller dan Pieter van den Hoogenband . Met z'n 2 hebben ze haar weer de boot in geduwd, maar handtas was samen met haar kopje onder gegaan, mobiel, paspoorten geld etc. ...alles zeiknat en mobiel stuk! Manlief stond te gniffelen aan de kant en wist ook nog een foto te schieten,en Cees alias Rubberen Robbie heeft het op de film staan. Gelukkig moest ze er achteraf ook om lachen maar ze heeft 2 gekneusde blauwe tenen. Een pijnlijk gezicht! Onze bladerunner probeert overal aan mee te doen maar er zijn ook irritaties ontstaan dor zijn handicap....je zou het wel allemaal willen doen maar je hebt nu eenmaal die beperking en dat houdt soms toch de boel op, dus heeft iemand hem wel duidelijk gemaakt dat hij nu eenmaal niet overal aan kan deelnemen. De Leeuwenrots heeft hij tot de helft beklommen maar daardoor moesten we wel te lang op hem wachten terug in de bus, en dan ontstaan er irritaties ...hij weet nu iig wel waar de grenzen liggen. De Leeuwenrots hebben we iig beklommen met droog weer en boven aangekomen begon het toch weer te gieten. Over 1200 glibberende marmeren treden weer naar beneden onder het geluid van enorme slagregens....drama! Maar wel een prachtige rots en het fascinerende verhaal erachter over het ontstaan ervan.De volgende dag een fietstocht door Polonnaruwa langs prachtige ruïnes die wederom op de Werelderfgoedlijst staan, maar na 100 meter gefietst te hebben ....je raadt het al....slagregens....dus hebben we de tocht met de bus gedaan.Wel absoluut de moeite waard! We zitten nu in Kandy....een prachtige stad en we zitten in hotel Hilltop...een mooi hotel bovenop een berg . Gisteren een specerijentour gedaan en een culturele show in de stad . Vanmorgen de Tempel van de Tand bezocht waar de linkerhoektand van Boeddha wordt bewaard....erg mooi! Vanmiddag een middagje rust genomen en even lekker de stad in gegaan met Cees en Margret ....even niks. Lekker nog even geluierd bij het zwembad want we hadden de hele morgen zon!! Niet te geloven!De reisdagen zijn wederom best wel lang ,alhoewel we de langste reisdagen gehad hebben. Hier doe je gewoon over 235 km 6 uur en dan een pauze onderweg....dan kom je toch weer in het donker in je hotel aan. Chiel valt ook steevast in slaap in de bus. In de meest ongemakkelijke poses....hoofd in de nek, mond wagenwijd open. Ik kom dan niet meer bij van het lachen , maar wanneer hij begint te snurken prop ik er een servet in en fluister hard "PAPIER HIER!...Binnen no time klapt die onderkaak dan weer omhoog! Onze bladerunner en zijn vrouw wilden ons een paar dagen geleden melden dat ze in zo'n mooie grafkistenwinkel waren geweest!!!Allemaal pracht en praal! De opmerkingen weer niet van de lucht. Van ''mocht je m niet even uit proberen?'' En ''Nog even wachten tot na deze reis hoor!'' Tot ''je kreeg toch wel korting hè met maar 1 been?'' Haha! Kortom, de rest van de groep heeft het nog steeds gezellig met elkaar! De eerste olifantenkuddes zijn gespot...over de weg en aan het water! Morgen de treinrit van Kandy naar Nuwara Eliya. We gaan dieper de bergen in en we hopen op wat mooier weer! xx Chiel en Mirjam