Great ocean road en Tasmanie
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
09 Oktober 2013 | Australië, Scottsdale
Great ocean road en Tasmanie
Op naar het bimbi caravanpark, want we hadden 2 soorten wasgoed. 1. Vuil 2.Vuil maar nog wel draagbaar. Nee, niet ons ondergoed...die keren we gewoon binnenste buiten whoehaha! Geintje! Een beetje persoonlijke verzorging was ook wel nodig ,want we hadden inmiddels de wenkbrauwen van Bert en Ernie. Een mooi plekje onder een boom waar een koala inzat. Wat zijn het ook een aandoenlijke beesten ,maar wat maken ze een afschuwelijk geluid.'s Nachts schrokken we er wakker van. Ze grommen en maken gelijk het geluid van een speenvarken. Een possum kwam 's avonds ook nog te voorschijn uit de boom en jawel, met een baby in de buidel. Heel nieuwsgierig was deze en kwam heel dichtbij,en ging zelfs op zijn achterpoten staan maar de kleine liet zich niet zien. Lekker gekookt en gegeten in de campkitchen waar echt alles staat ..potten, pannen etc. Wel even lekker om niet altijd op een 2 pits- gasstel te hoeven koken. De volgende dag over de Great Ocean Road, waar je natuurlijk overheen gereden moet hebben als je door Australie reist. Gelukkig mooi weer dus een genot om die kilometers lange ruige kust met al zijn rotsformaties te zien. Door naar Melbourne want we wilden daar de boot naar Tasmanie bespreken. Ondertussen in Ballarat het goudmuseum bezocht en het stadje Maryborough bekeken. In Melbourne kregen we een rondleiding van 4 uur van een vrouw van in de 80. Zo leuk! Ze was hondsbrutaal want ze ging zo met ons een van de duurste hotels in en bracht ons naar de 35 e verdieping en duwde ons daar het toilet in waar je zo over de hele stad uitkeek. Prachtig, maar de mensen van het hotel zag je wel kijken haha! ''Follow me'', zei ze iedere keer en we hebben echt heel veel mooie dingen gezien. Af en toe was ze buiten adem, met af en toe een hoestbui en iets slecht ter been , maar vertellen dat ze kon! Nog een dag in Melbourne doorgebracht en toen voor 10 uur op de boot naar Tasmanie. Aangekomen in Tasmanie zat Walley al binnen het uur vast in de modder . Het heeft hier heel veel geregend en onze TomTom heeft soms zelf een TomTom nodig dus die stuurde ons weer een onbegaanbare weg op in the middle of nowhere. Het tweede reservewiel hangt in een rek onder de bus, dus toen we hem met veel pijn en moeite eruit gereden hadden brak die af en lag inmiddels begraven onder de modder. De hele modderzooi op de halve vierkant meter leefruimte gegooid en we waren gelijk klaar met deze dag! Na een wel hele leuke Whiskey Walk op onze modderschoenen (daar waren we wel even aan toe)met proeverijtjes en een rondleiding door de Tasmaanse whiskey distilleerderij, zijn we maar gelijk naar een mooi plekje gereden om de nacht door te brengen. Aan de kust ,en de zee kwam samen met een rivier en aangezien het vloed was een kolkende bedoening, dus Chiel dacht het rek en het reservewiel even af te spoelen. Nou , hij kon het wiel gelijk als zwemband gebruiken want een grote golf sleurde het wiel mee de rivier in. Hoe zwaar die ook is hij drijft natuurlijk wel! Kwam Chiel dus weer zeiknat terug haha! Snel slapen en deze dag vergeten! De volgende dag '' the Nut'' (een kleine uluru maar dan begroeid)) beklommen. Niet hoog, wel steil! En bovenop de berg kwamen we de konijnkangoeroes tegen . Hele kleine kangoeroes met korte oortjes,spits koppie en korte voorpootjes. Ze komen alleen op Tasmanie voor inslusief de Tasmanian Devil. Lijkt een lief diertje totdat je zijn tanden ziet. Door naar de westkust en daar stormde het flink met af en toe een regenbui. Tasmanie kent milde zomers met gemiddeld 21 graden en koude winters , het is hier een stuk kouder dan aan het vaste land . Er ligt nu nog sneeuw op de toppen van de bergen. Gezellig gekletst met mensen en een man was zo vriendelijk om het rek met reservewiel er weer onder te monteren met Chiel. De volgende dag The slide to the sinkhole gedaan...via een hele snelle glijbaan schiet je naar beneden het tropisch regenwoud in waar je dan kunt wandelen. Je wordt in een zak gestopt met een helm op en dan roets je liggend binnen 15 seconden het regenwoud in. Beneden aangekomen (ging trouwens niet zo snel als we dachten) een prachtige wandeling gemaakt ook hier weer veel konijnkangoeroes . Vanwege het vochtige klimaat groeit er heel veel mos, dus prachtige foto's kunnen maken. Daarna een tocht door de bergen met af en toe een wandeltrack en weer een heel mooi plekje uitgezocht aan een meer,met achter ons een hele grote kamperende familie. Het was weekend dus dan trekken ze erop uit. Opa's, oma's, kinderen ,honden...alles gaat mee! Gezellige country en Western muziek op rondom het vuur, inclusief Dolly Parton dus ''working 9 to 5'' hardop meegezongen.(ja,sorry!) Het was dat ik mijn teletubbiepak aanhad anders had ik de line-dance ingezet whoehhaa! Op naar Hobart , naar de beroemde Salamanca market en die doet zijn naam eer aan...nog nooit zo'n leuke markt gezien! Een halve dag zoet geweest! Verder het Mona museum bezocht. (thanks Irene...het was de moeite waard) Verder richting het zuiden en toen hebben we de gok genomen om via een dirty road (hoe eigenwijs zijn we) naar het zuidelijkste puntje van Australie te rijden.Cockle Creek...en daar staat het bord "the end of the road''. Achter de horizon ligt de zuidpool en dan besef je ineens wel dat je heel ver weg bent.. Je kunt nog zuidelijker, maar dan lopend, maar wij wilden naar Fishermens point..een wandeltocht van 2 uur over rotsen en over strandjes... helaas werd het zwaarder dan we dachten want het werd vloed dus was het echt klimmen en klauteren en binnen de kortste keren waren onze schoenen al volgelopen. Toen het eindpunt eindelijk in zicht was kwamen we een meisje tegen die ons waarschuwde voor de vele slangen tussen de rotsen in het laatste gedeelte. Black snakes dus giftig. Ze had er 5 gezien! We zijn nog dapper doorgegaan en Chiel bleef met een stok op de rotsen slaan maar aangezien ik vaak als spiderwoman over de rotsen kroop, hebben we besloten om terug te gaan. Toch te gevaarlijk..geen bereik, en het zal je dan gebeuren dat je gebeten wordt! De volgende dag de Hasting Caves(prachtige grotten!)bezocht en nog even mogen badderen in een Thermal Spring. Nog steeds niet de Tasmanian Devil gespot in het wild, dus zijn we maar naar een conservationpark gegaan. Daar mochten we bij het voederen aanwezig zijn...en dat wil je niet weten...wat een monsters...hele schedels en botten bijten ze door alsof het koekjes zijn. Ze verslinden hun prooi ook met huid en haar...hoppa...het hele konijnenvachtje slikten ze door . De volgende dag naar the coal mines en Port Arthur...een zeer oude strafkolonie. Nu zegt jullie dit niets maar als je de geschiedenis in duikt super interessant. Vreemd detail is dat Chiel en ik niets afwisten van het feit dat hier een gek in 1996 nog 35 toeristen waarvan 3 medewerkers doodschoot en nog eens 20 gewonden achterliet. Ga je een gezellig dagje uit!!! 's Avonds stonden we op een camping aan de kust en we hadden een oude holle boomstronk die al eerder was gebruikt als open haard. Hout erin gelegd en we hadden een heerlijk vuur. Toen het donker werd zegt Chiel ineens,''hoor je dat ook?, net of er iemand op een trommeltje speelt'' . Ik hoorde niets, maar tegelijkertijd zie ik een zwart beest bij onze bus vandaan komen, gevolgd door nog een tweede.We konden niet zien wat voor beesten het waren maar we dachten meteen aan de Tasmanian Devil. Ze liepen zo naar ons toe dus hebben we een brandende tak gepakt en KSST! geroepen , maar ze gingen niet weg! Dus Chiel loopt met die brandende tak richting de bus om ze weg te jagen, bleken het 2 possums te zijn. Onze vuilniszak stond buiten en daar zat een leeg soepblik in en dat verklaarde het trommelgeluid ! De hele zak hadden ze overhoop gehaald. Hadden we gewoon hele leuke drummende possums op visite, maar ik was wel geschrokken. Die duivels wil je echt niet tegenkomen!Het vuur hebben we moeten doven, want dat liep voor het eerst uit de hand. De vlammen sloegen uit de boomstronk dus na vele emmers zeewater was het vuur gedoofd. Chiel had er al een hard hoofd in, want die boom was kokend heet geworden en dat werd waarheid want om 5 uur werd hij wakker en toen stond die hele boom weer in de hens! Overal vlogen vuurdeeltjes heen dus paniek! 3 kwartier is hij bezig geweest om het vuur wat weer helemaal opgelaaid was te doven met zand en water. Niks meer van de boomstronk over natuurlijk! De oostkust van Tasmanie is echt prachtig en we zijn dan ook de hele kust afgegaan, inclusief een track gemaakt van 3 uur naar Wine Glass Bay.( Behoord tot de top 10 van de mooiste stranden van de wereld) . Weer klimmen en klauteren naar ongekende hoogtes. Het zweet op onze rug maar dan zie je ook wel wat! Prachtig! De dagen erop nog verschillende plaatsjes aangedaan waaronder het mooie Bicheno. Het water is aan de oostkust zo helder...je ziet echt alles in het water. Ja, en dan zit je koffie te drinken en de dolfijnen zwemmen gewoon langs in de baai. Dat beeld verveelt nooit. Vandaag naar The Bay of fires geweest...de rotsen zijn daar vnl oranje gekleurd. Oranje boven! Mooi gezicht! Wat hebben we het tot nu toe getroffen met het weer. Heel veel zon met af en toe een bui .We zitten nu in Scotsdale.....nog 4 dagen genieten van Tasmanie en dan vertrekken we weer naar het vaste land! 2 december vertrekken we waarschijnlijk al naar Nieuw Zeeland en ja,ja...vanaf 11 december reizen Gwen en Tom 3 weken met ons mee...Daar kijken we natuurlijk naar uit! Tot de volgende keer! xx
Op naar het bimbi caravanpark, want we hadden 2 soorten wasgoed. 1. Vuil 2.Vuil maar nog wel draagbaar. Nee, niet ons ondergoed...die keren we gewoon binnenste buiten whoehaha! Geintje! Een beetje persoonlijke verzorging was ook wel nodig ,want we hadden inmiddels de wenkbrauwen van Bert en Ernie. Een mooi plekje onder een boom waar een koala inzat. Wat zijn het ook een aandoenlijke beesten ,maar wat maken ze een afschuwelijk geluid.'s Nachts schrokken we er wakker van. Ze grommen en maken gelijk het geluid van een speenvarken. Een possum kwam 's avonds ook nog te voorschijn uit de boom en jawel, met een baby in de buidel. Heel nieuwsgierig was deze en kwam heel dichtbij,en ging zelfs op zijn achterpoten staan maar de kleine liet zich niet zien. Lekker gekookt en gegeten in de campkitchen waar echt alles staat ..potten, pannen etc. Wel even lekker om niet altijd op een 2 pits- gasstel te hoeven koken. De volgende dag over de Great Ocean Road, waar je natuurlijk overheen gereden moet hebben als je door Australie reist. Gelukkig mooi weer dus een genot om die kilometers lange ruige kust met al zijn rotsformaties te zien. Door naar Melbourne want we wilden daar de boot naar Tasmanie bespreken. Ondertussen in Ballarat het goudmuseum bezocht en het stadje Maryborough bekeken. In Melbourne kregen we een rondleiding van 4 uur van een vrouw van in de 80. Zo leuk! Ze was hondsbrutaal want ze ging zo met ons een van de duurste hotels in en bracht ons naar de 35 e verdieping en duwde ons daar het toilet in waar je zo over de hele stad uitkeek. Prachtig, maar de mensen van het hotel zag je wel kijken haha! ''Follow me'', zei ze iedere keer en we hebben echt heel veel mooie dingen gezien. Af en toe was ze buiten adem, met af en toe een hoestbui en iets slecht ter been , maar vertellen dat ze kon! Nog een dag in Melbourne doorgebracht en toen voor 10 uur op de boot naar Tasmanie. Aangekomen in Tasmanie zat Walley al binnen het uur vast in de modder . Het heeft hier heel veel geregend en onze TomTom heeft soms zelf een TomTom nodig dus die stuurde ons weer een onbegaanbare weg op in the middle of nowhere. Het tweede reservewiel hangt in een rek onder de bus, dus toen we hem met veel pijn en moeite eruit gereden hadden brak die af en lag inmiddels begraven onder de modder. De hele modderzooi op de halve vierkant meter leefruimte gegooid en we waren gelijk klaar met deze dag! Na een wel hele leuke Whiskey Walk op onze modderschoenen (daar waren we wel even aan toe)met proeverijtjes en een rondleiding door de Tasmaanse whiskey distilleerderij, zijn we maar gelijk naar een mooi plekje gereden om de nacht door te brengen. Aan de kust ,en de zee kwam samen met een rivier en aangezien het vloed was een kolkende bedoening, dus Chiel dacht het rek en het reservewiel even af te spoelen. Nou , hij kon het wiel gelijk als zwemband gebruiken want een grote golf sleurde het wiel mee de rivier in. Hoe zwaar die ook is hij drijft natuurlijk wel! Kwam Chiel dus weer zeiknat terug haha! Snel slapen en deze dag vergeten! De volgende dag '' the Nut'' (een kleine uluru maar dan begroeid)) beklommen. Niet hoog, wel steil! En bovenop de berg kwamen we de konijnkangoeroes tegen . Hele kleine kangoeroes met korte oortjes,spits koppie en korte voorpootjes. Ze komen alleen op Tasmanie voor inslusief de Tasmanian Devil. Lijkt een lief diertje totdat je zijn tanden ziet. Door naar de westkust en daar stormde het flink met af en toe een regenbui. Tasmanie kent milde zomers met gemiddeld 21 graden en koude winters , het is hier een stuk kouder dan aan het vaste land . Er ligt nu nog sneeuw op de toppen van de bergen. Gezellig gekletst met mensen en een man was zo vriendelijk om het rek met reservewiel er weer onder te monteren met Chiel. De volgende dag The slide to the sinkhole gedaan...via een hele snelle glijbaan schiet je naar beneden het tropisch regenwoud in waar je dan kunt wandelen. Je wordt in een zak gestopt met een helm op en dan roets je liggend binnen 15 seconden het regenwoud in. Beneden aangekomen (ging trouwens niet zo snel als we dachten) een prachtige wandeling gemaakt ook hier weer veel konijnkangoeroes . Vanwege het vochtige klimaat groeit er heel veel mos, dus prachtige foto's kunnen maken. Daarna een tocht door de bergen met af en toe een wandeltrack en weer een heel mooi plekje uitgezocht aan een meer,met achter ons een hele grote kamperende familie. Het was weekend dus dan trekken ze erop uit. Opa's, oma's, kinderen ,honden...alles gaat mee! Gezellige country en Western muziek op rondom het vuur, inclusief Dolly Parton dus ''working 9 to 5'' hardop meegezongen.(ja,sorry!) Het was dat ik mijn teletubbiepak aanhad anders had ik de line-dance ingezet whoehhaa! Op naar Hobart , naar de beroemde Salamanca market en die doet zijn naam eer aan...nog nooit zo'n leuke markt gezien! Een halve dag zoet geweest! Verder het Mona museum bezocht. (thanks Irene...het was de moeite waard) Verder richting het zuiden en toen hebben we de gok genomen om via een dirty road (hoe eigenwijs zijn we) naar het zuidelijkste puntje van Australie te rijden.Cockle Creek...en daar staat het bord "the end of the road''. Achter de horizon ligt de zuidpool en dan besef je ineens wel dat je heel ver weg bent.. Je kunt nog zuidelijker, maar dan lopend, maar wij wilden naar Fishermens point..een wandeltocht van 2 uur over rotsen en over strandjes... helaas werd het zwaarder dan we dachten want het werd vloed dus was het echt klimmen en klauteren en binnen de kortste keren waren onze schoenen al volgelopen. Toen het eindpunt eindelijk in zicht was kwamen we een meisje tegen die ons waarschuwde voor de vele slangen tussen de rotsen in het laatste gedeelte. Black snakes dus giftig. Ze had er 5 gezien! We zijn nog dapper doorgegaan en Chiel bleef met een stok op de rotsen slaan maar aangezien ik vaak als spiderwoman over de rotsen kroop, hebben we besloten om terug te gaan. Toch te gevaarlijk..geen bereik, en het zal je dan gebeuren dat je gebeten wordt! De volgende dag de Hasting Caves(prachtige grotten!)bezocht en nog even mogen badderen in een Thermal Spring. Nog steeds niet de Tasmanian Devil gespot in het wild, dus zijn we maar naar een conservationpark gegaan. Daar mochten we bij het voederen aanwezig zijn...en dat wil je niet weten...wat een monsters...hele schedels en botten bijten ze door alsof het koekjes zijn. Ze verslinden hun prooi ook met huid en haar...hoppa...het hele konijnenvachtje slikten ze door . De volgende dag naar the coal mines en Port Arthur...een zeer oude strafkolonie. Nu zegt jullie dit niets maar als je de geschiedenis in duikt super interessant. Vreemd detail is dat Chiel en ik niets afwisten van het feit dat hier een gek in 1996 nog 35 toeristen waarvan 3 medewerkers doodschoot en nog eens 20 gewonden achterliet. Ga je een gezellig dagje uit!!! 's Avonds stonden we op een camping aan de kust en we hadden een oude holle boomstronk die al eerder was gebruikt als open haard. Hout erin gelegd en we hadden een heerlijk vuur. Toen het donker werd zegt Chiel ineens,''hoor je dat ook?, net of er iemand op een trommeltje speelt'' . Ik hoorde niets, maar tegelijkertijd zie ik een zwart beest bij onze bus vandaan komen, gevolgd door nog een tweede.We konden niet zien wat voor beesten het waren maar we dachten meteen aan de Tasmanian Devil. Ze liepen zo naar ons toe dus hebben we een brandende tak gepakt en KSST! geroepen , maar ze gingen niet weg! Dus Chiel loopt met die brandende tak richting de bus om ze weg te jagen, bleken het 2 possums te zijn. Onze vuilniszak stond buiten en daar zat een leeg soepblik in en dat verklaarde het trommelgeluid ! De hele zak hadden ze overhoop gehaald. Hadden we gewoon hele leuke drummende possums op visite, maar ik was wel geschrokken. Die duivels wil je echt niet tegenkomen!Het vuur hebben we moeten doven, want dat liep voor het eerst uit de hand. De vlammen sloegen uit de boomstronk dus na vele emmers zeewater was het vuur gedoofd. Chiel had er al een hard hoofd in, want die boom was kokend heet geworden en dat werd waarheid want om 5 uur werd hij wakker en toen stond die hele boom weer in de hens! Overal vlogen vuurdeeltjes heen dus paniek! 3 kwartier is hij bezig geweest om het vuur wat weer helemaal opgelaaid was te doven met zand en water. Niks meer van de boomstronk over natuurlijk! De oostkust van Tasmanie is echt prachtig en we zijn dan ook de hele kust afgegaan, inclusief een track gemaakt van 3 uur naar Wine Glass Bay.( Behoord tot de top 10 van de mooiste stranden van de wereld) . Weer klimmen en klauteren naar ongekende hoogtes. Het zweet op onze rug maar dan zie je ook wel wat! Prachtig! De dagen erop nog verschillende plaatsjes aangedaan waaronder het mooie Bicheno. Het water is aan de oostkust zo helder...je ziet echt alles in het water. Ja, en dan zit je koffie te drinken en de dolfijnen zwemmen gewoon langs in de baai. Dat beeld verveelt nooit. Vandaag naar The Bay of fires geweest...de rotsen zijn daar vnl oranje gekleurd. Oranje boven! Mooi gezicht! Wat hebben we het tot nu toe getroffen met het weer. Heel veel zon met af en toe een bui .We zitten nu in Scotsdale.....nog 4 dagen genieten van Tasmanie en dan vertrekken we weer naar het vaste land! 2 december vertrekken we waarschijnlijk al naar Nieuw Zeeland en ja,ja...vanaf 11 december reizen Gwen en Tom 3 weken met ons mee...Daar kijken we natuurlijk naar uit! Tot de volgende keer! xx
-
09 Oktober 2013 - 08:28
Irene:
Goodday Lekkere Tassies!!wat leuk om je verhaal weer te lezen buuffie!! en deze keer natuurlijk extra leuk omdat we daar zelf mooi rondgelopen hebben.Wat een verschil tussen de west en de oostkust daar he??
Ha!!! daar in Bicheno is inderdaad het water ernstig helder en blauw......Eerlijk gezegd begint het een beetje te kriebelen, het is alweer bijna een jaar geleden.......Veel plezier skatten met genieten van alle mooie dingen on your road!!!Dikke zoen!!XX -
09 Oktober 2013 - 08:45
Saskia:
Moooi verhaal weer lieve mensen!! Wat te gek dat Gwen en Tom komen!!!!!!! Xx op naar de next story.... -
09 Oktober 2013 - 09:28
Patty:
heerlijk hoor! bij een kopje koffie genieten van jullie belevenissen. mijn favo foto: twee vogeltjes op de zijspiegel... liefs! -
09 Oktober 2013 - 10:12
Anja:
Wat een belevenissen allemaal,het is zwaar genieten voor jullie,en dat Gwen komt is helemaal geweldig! Veel plezier nog! X -
09 Oktober 2013 - 11:17
Ben En Mieke:
Wat een verhaal weer,wel eng hoor al die slangen,kijken jullie alsjeblieft uit daar,wat leuk dat Gwen en Tom naar jullie toe komen,hier gaat alles goed in de Gerhswinstr.nog 3 weken dan hebben we weer Kuijtenweekend,gezellie,het zal een gemis zijn dat jullie er dit jaar niet bij zijn,maar volgend jaar zeker,nou lieve schatten veel plezier en xxxxx van ons. -
09 Oktober 2013 - 12:16
Irma:
Hey lieverds! Wat heerlijk dat jullie het zo fantastisch hebben! En jeetje, jullie zijn al ruim 4 maanden weg, wat gaat het snel! Lofjoe!!!!!xxxx -
09 Oktober 2013 - 12:20
Irma:
Gaan jullie met z'n 4-en in Wally???!!! -
09 Oktober 2013 - 13:36
Lia Vermist:
Wat een prachtig verhaal weer, genieten!!!! Weer mooie foto's, vooral de twee vogeltjes op de zijspiegel.
Heel veel plezier en de groetjes uit Almere. Doeiiii
-
09 Oktober 2013 - 15:46
Hanneke:
hallo giel en mir wat maken jullie veel mee en wat heerlijk dat de kidss in de naar jullie komen kan me voor stellen dat je daar nu al naar uit kijk wij wensen jullie nog veel veilige trips gr hanneke en gerard
-
09 Oktober 2013 - 16:18
Petra:
OOO, wat ben ik jaloers op jullie, geweldig...wat zal je het luxe Nederland waarderen als je weer thuis
bent. Of...je bent verslaafd geraakt aan het reizen...
knuffel van ons -
09 Oktober 2013 - 20:40
Gerda Van Garrel:
Wat een geweldige belevenis,en wat maken jullie mooie maar ook enge dingen mee geweldig.Ik geniet elke keer weer van jullie verhalen.Geniet ervan ook de komende weken met Gwen en Tom.
Veel plezier samen en met z'n allen Groetjes Gerda. -
10 Oktober 2013 - 18:18
Rimke:
Giel en vuur. Het blijft een risicovolle combinatie maar dat wist jij natuurlijk al.
Wat een avonturen. SLANGEN!!!!!! Ik vind ze achter het glas al afschuwelijk.
Veel plezier en ik kijk weer uit naar het volgende verhaal. -
11 Oktober 2013 - 11:17
Sylvia:
Wat een heerlijk verhaal weer Mir, en wat een belevenissen fantastisch.
Nog drie weken familieweekend, jammer dat jullie er niet bijzijn zal jullie missen als ik als Cowboy Gerard in de rondte loop haha, dikke kus syl xx -
12 Oktober 2013 - 13:26
John:
Wat heerlijk om de verhalen te lezen. Heb het idee dat Mir constant met papier en pen in de aanslag zit. Want alles wat jullie meemaken kun je niet onthouden, toch!!! Alweer een aantal maanden onderweg, en gelukkig voor jullie nog een hoop te gaan. Geniet kanjers, we houden jullie in de gaten. XX John -
14 Oktober 2013 - 15:13
Tim En Johanna:
Chiel/Mirjam, hopen dat jullie dit alles hebben vast gelegd met foto,s en film. Kunnen we vlg. Jaar nog even nagenieten!! Kan Wallie nog mee naar NZ?????hou verder alles heel en gezond!!! Gr. -
14 Oktober 2013 - 21:30
Ernst:
Hey Mirjam & Chiel,
Goed te horen dat jullie Tasmania overleefd hebben: nu weten jukllie ook waarom al die Nederlandse emigranten daar willen wonen: het weer lijkt heel erg op dat van Nederland :-). De Aussies noemen het eiland ook wel Taswegia (ofwel het zuidelijke Noorwegen). Als jullie 2 December naar Kiwiland gaan, begin dan op het Noordereiland want begin December kan het in Christchurch nog sneeuwen (eigen ervaring uit 1992 toen er begin December een wind vanaf de Zuidpool opstak). Dus Kerst en Oud & Nieuw in NZ. Veel lol daar want de feestmaand in de zomer vieren is voor ons mensen van het Noordelijk halfrond een heel vreemde ervaring :-).
Veel plezier en groetjes oit Zaandaik. -
17 Oktober 2013 - 13:49
Alie En Piet Happe:
chiel jij met je fikkie stoken [het is nog helemaal geen luilak]
wederom prachtige reisverhalen
alvast gefeliciteerd met je verjaardag op 18-10 2013
kijk uit er komt controle uit nederland voor drie weken [dus braaf zijn]
groetjes van de buurtjes xxxx alie en piet -
22 Oktober 2013 - 15:27
Yvonne:
Hey lieve schatten, Chiel nog gefeliciteerd met je 25ste verjaardag, geweldig jullie verhalen, war kun je toch schrijven Mir, zou niet zo gek zijn om een boek te schrijven als je thuis bent, te gek dat Gwen en Tom naar jullie toekomen, gaat dat wel met z`n vieren in Wallie? heel veel plezier en een dikke kus voor jullie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
